کیش امروز با کیش دیروز فرسنگها فاصله دارد؛ جزیرهای که زمانی به عنوان منطقهای ایده آل بهترین گزینه برای زندگی اقشار مختلف جامعه از کسبه تا تجار، غیره و….گرفته مامنی امن برای رشد و توسعه بودکه به تدریج با گذشت سالهای متمادی و به فراموشی سپرده شدن داشتههایی که نشات گرفته از تفکر و دانشخاص روز بود با آمارسازی و به تصویر کشیدن عملکردهای واهی جز مهاجرتمعکوس چیز دیگری را برای این جزیره زیبا به دنبال نداشته و هر روز این اتفاقات پررنگتر از گذشته میشود و ترک جزیره اقدام موفقیتآمیز برای افراد ناموفقی تلقی میشود که با هزاران آمال و آرزو پا به جزیرهکیشگذاشته بودند.
به گزارش رویکرد هفته کیش، بیتردید آسیبهای اجتماعی یکی از معضلات و مشکلاتی در سطح جامعه محسوب میشود که در حوزه مسوولیتهای اجتماعی بسیار رخ نمایی میکند چرا که هرکدام ما به عنوان یککیشوند به وظایف خطیر خود در این حوزه بیتوجه و یا ناآگاه بودیم؛ همان مسوولیتهای اجتماعی که به طورحتم میتوانستیم با نگاهی واقعبینانه همچون برنامههای فرهنگی در حالاجرا مانند راهیان نور ویژه گروهی از دانشآموزان این منطقه که مصداقی ارزشمند برای ایجاد رویکردی جدید در زمینه فرهنگسازی و آگاهیبخشی به قشر حساس جامعه سهیم باشیم و در همین راستا ما هم با چنین نگاه ویژهای باید گام در مسیر کاهش معضلات ناشی از آسیبهای اجتماعی برداریم.
همان مشکلاتی که درکف جامعه بسیار به چشم میخورد. اما بیشتر متولیان این امر مهم تمرکز خاصی بر حوزههنری و تفریحی دارند تا حل معضلاتناشی از بیتوجهی که به مشکلات بزرگ جامعه کنونی مبدل شده است؛ همان مدارسی که هنوز کتاب درس دانشآموزان مهیا نشده و یا همچنان بدون معلم هستند و برخی مواقع با گزارشهایمردمی شاهد تدریس نیروهای شاغل درکلاسهای درسی هستیم که از تخصص و دانشلازم برخوردار نیستند و از بخشدیگری از مدارس به تدرس هدایت میشوند.
با نگاهیاجمالی به حوزههای دیگر در اینمنطقه متوجه خواهیم شد که حتی در حوزه نیرویانسانی هم نتوانستیم موفق عمل کنیم؛ با وضعیت پیش رو باید اذعان داشت؛ کارکنان نیز از تبعیض و ناعدالتی میان نیروها بسیار ناراضی هستند؛ کارکنانی که در دستگاههای دولتی جزیرهکیش مشغول به فعالیت میباشند و ازحداقلترین امتیاز برخوردارند؛ در صورتی که نیروهایجدید ضمن ورود به جزیره که سختیهای دوری از خانواده را تجربه نکردندیک شبه از بهترین امکانات و امتیازات برخوردار میشوند این اتفاق که در طول سالهای گذشته بارها و بارها شاهد آن بودیم و هستیم به معنای واقعی بیعدالتی و تبعیض است.
همان بیعدالتی که هیچ اعتراضی را نمیپذیرد و چنان شخص مطالبهگر را در اندرخم یک کوچه گرفتار میکند که گویی وعدههای دورغین مرحمی میشود بر دلدردمند سرپرست خانواده؛ خانوادهای که چشم به انتظار اتفاق جدیدی در رفاه زندگی است و این گونه میشود که جامعه بزرگ کارکنان جزیرهکیش که بخش قابل توجهی از جامعه را تشکیل می دهند ناخواسته بر فرهنگ این جزیره تاثیر میگذارند چرا که هر تبعیض و ناعدالتی در حوزه کارکنان این منطقه در سطح جامعه پدیدار میشود.
به طور حتم عدالت محوری مولفه اصلی تحول در هر منطقه است؛ نداشتن نگاه تحولی نمیتواند عدالتی را در یک مجموعه برقرار کند.
یادداشت: فریدون پری نژاد